Behoefte aan niets ...
Door: Ivo van Hoek
Blijf op de hoogte en volg Pip, Door & Ivo
04 Augustus 2010 | Australië, Rainbow Beach
… maar tegelijk ook niets willen missen, zorgt behalve thuis ook op vakantie voor tragikomische stress. De uit Californië afkomstige Outdoor goeroe Yvon Chouinard zei hierover; “the hardest thing in the world is to simplify your life”. Inderdaad is 't verrekte moeilijk je leven overzichtelijk en eenvoudig te houden.
Vermoeiend dat geworstel wanneer je prins heerlijk een boek leest, maar de zon schijnt dus wil je erop uit trekken de natuur in. Voel ik me perfect relaxed, schieten mijn vrienden of ouders door m'n hoofd die ik moet contacten omdat ze al zo lang niets van me gehoord hebben. En wat dacht je van klusjes in- om het huis? Mijn “to do”lijstje wordt met de dag uitgebreid met klusjes die schreeuwen om afgewerkt te worden. Ondertussen raast het e-mail terreur onverminderd voort met een ongekend bombardement aan Junk. Naast me ligt mijn debieltje waarvan de sms inbak maar mb's blijft uitbraken. Bovendien maak ik er gewoonte van telefonische oproepen op een haar te missen. Dit omdat een man nu eenmaal slechts 1 ding tegelijk kan (gelukkig hebben studies aangetoond dat diezelfde man dat ene ding wel weer briljant uitvoert, maar dat terzijde).
Dus hoezo behoefte aan niks? Een interessante vraag aan mezelf, toch kreeg ik in 1 van mijn schaarse “momenten van niets” een heldere Brainwave! Door al die communicatiemiddelen – en waar ook ik gretig misbruik van maak – en door mijn onverzadigbare nieuwsgierigheid, leef ik in het NU als nooit tevoren! Wat? Ja, want tijd voor afdwalen naar straks is simpelweg niet beschikbaar voor meneeren die menen dat ze niets kunnen missen- of nog erger, onvoorwaardelijk geloven dat ze onmisbaar zijn. Weet je hoeveel gedachten je met dit inzicht uit je leven kunt scheppen? Opeens werd het angstig stil en leeg, een stuk eenvoudiger. Kortom, als we stoppen met straks iets te worden en beginnen met nu iets te zijn, dan veranderd er heel veel [ten goede].
Down Under zijn we alvast begonnen....
P.s.:
voor diegene (inclusief onszelf) bij wie dit wel erg zweverig overkomt, zij zouden eens langs moeten komen hier in 't hippie dorpje Nimbin. Het ligt op een heilige steenworp afstand van het net zo dromerige surf dorpje Byron Bay aan de Oostkust. Deze wonderlijke commune vormt het ideale toevluchtsoord voor vaag hazen, zweef teven, rare snoeshanen, alcoholisten, drugs runners, aboriginals verscholen achter hun Didgeridoo en andere randgroepjongeren. Allen zien hier 't licht-, worden opgelicht-, of trekken vele dollars/illusies lichter weer verder richting een andere Backpackers bestemming op dit relaxte giga eiland bungelend aan de onderkant van onze rare planeet.
Je kijkt werkelijk je ogen uit wat voor leuke persoonlijkheden in kleurrijke aftandse regenboog busjes aan je voorbij trekken, TE gek man. Hun motto is an sich nobel en verreweg te verkiezen boven het gedachte goed van een zekere Limburger genaamd Geert W.; “Bring end to colonial exploitation, Respect and give back, Aboriginal sovereign land right”. Vele van hen zijn zich – gehurkt zittend op de rode aarde - aan 't opladen. Ook wijzelf zijn hier dagelijks erg druk mee doende. Het opladen begint met 't mobieltje van Dorothe-, van Ivo en vervolgens onze Aussie Handie. De laptop, de MP3 en DVD speler van Pip, de video camera en de foto camera.
Tegen de tijd dat we in September weer blote voet zetten op Brabantsche bodem is 1 ding zeker; onze batterij is volledig opgeladen!!!
Namaste, 3 vreemde eendjes in de bijt.
Vermoeiend dat geworstel wanneer je prins heerlijk een boek leest, maar de zon schijnt dus wil je erop uit trekken de natuur in. Voel ik me perfect relaxed, schieten mijn vrienden of ouders door m'n hoofd die ik moet contacten omdat ze al zo lang niets van me gehoord hebben. En wat dacht je van klusjes in- om het huis? Mijn “to do”lijstje wordt met de dag uitgebreid met klusjes die schreeuwen om afgewerkt te worden. Ondertussen raast het e-mail terreur onverminderd voort met een ongekend bombardement aan Junk. Naast me ligt mijn debieltje waarvan de sms inbak maar mb's blijft uitbraken. Bovendien maak ik er gewoonte van telefonische oproepen op een haar te missen. Dit omdat een man nu eenmaal slechts 1 ding tegelijk kan (gelukkig hebben studies aangetoond dat diezelfde man dat ene ding wel weer briljant uitvoert, maar dat terzijde).
Dus hoezo behoefte aan niks? Een interessante vraag aan mezelf, toch kreeg ik in 1 van mijn schaarse “momenten van niets” een heldere Brainwave! Door al die communicatiemiddelen – en waar ook ik gretig misbruik van maak – en door mijn onverzadigbare nieuwsgierigheid, leef ik in het NU als nooit tevoren! Wat? Ja, want tijd voor afdwalen naar straks is simpelweg niet beschikbaar voor meneeren die menen dat ze niets kunnen missen- of nog erger, onvoorwaardelijk geloven dat ze onmisbaar zijn. Weet je hoeveel gedachten je met dit inzicht uit je leven kunt scheppen? Opeens werd het angstig stil en leeg, een stuk eenvoudiger. Kortom, als we stoppen met straks iets te worden en beginnen met nu iets te zijn, dan veranderd er heel veel [ten goede].
Down Under zijn we alvast begonnen....
P.s.:
voor diegene (inclusief onszelf) bij wie dit wel erg zweverig overkomt, zij zouden eens langs moeten komen hier in 't hippie dorpje Nimbin. Het ligt op een heilige steenworp afstand van het net zo dromerige surf dorpje Byron Bay aan de Oostkust. Deze wonderlijke commune vormt het ideale toevluchtsoord voor vaag hazen, zweef teven, rare snoeshanen, alcoholisten, drugs runners, aboriginals verscholen achter hun Didgeridoo en andere randgroepjongeren. Allen zien hier 't licht-, worden opgelicht-, of trekken vele dollars/illusies lichter weer verder richting een andere Backpackers bestemming op dit relaxte giga eiland bungelend aan de onderkant van onze rare planeet.
Je kijkt werkelijk je ogen uit wat voor leuke persoonlijkheden in kleurrijke aftandse regenboog busjes aan je voorbij trekken, TE gek man. Hun motto is an sich nobel en verreweg te verkiezen boven het gedachte goed van een zekere Limburger genaamd Geert W.; “Bring end to colonial exploitation, Respect and give back, Aboriginal sovereign land right”. Vele van hen zijn zich – gehurkt zittend op de rode aarde - aan 't opladen. Ook wijzelf zijn hier dagelijks erg druk mee doende. Het opladen begint met 't mobieltje van Dorothe-, van Ivo en vervolgens onze Aussie Handie. De laptop, de MP3 en DVD speler van Pip, de video camera en de foto camera.
Tegen de tijd dat we in September weer blote voet zetten op Brabantsche bodem is 1 ding zeker; onze batterij is volledig opgeladen!!!
Namaste, 3 vreemde eendjes in de bijt.
-
04 Augustus 2010 - 08:17
Emmy:
Hi there!
Leuk, leuk, ook de foto's. Andre Rieu! Als jullie terugkomen heb ik het nog tegoed, dan kunnen wij onze batterij opladen....have fun! -
04 Augustus 2010 - 10:01
Ellen:
Inmiddels ligt ook hier het nodige op de opladers,wij vertrekken morgen richting zuiden alwaar wij hopen ook ons zelf weer te kunnen opladen.Geniet vooral!! -
04 Augustus 2010 - 10:49
Flynn:
Lieve Pip,
Dankjewel voor de hartjes.... Dikke kus van Flynn
Groetjes van Flynn en Oliver -
05 Augustus 2010 - 21:33
Roy:
Hey hoe kom jij aan de foto van onze (Open Wide) nieuwe tourbus? -
06 Augustus 2010 - 10:32
Rob Heijmans:
Na het lezen van dit verslag, lig ik stijf van het lachen, ergens in een donker luguber internet hol op een camping in Zuid Frankrijk. Tevens stuur je zoveel Food for Thought mee, dat we ons MTB clubje maar eens moeten uitbreiden met een praatclubje. Kunnen we het er eens over hebben. -
08 Augustus 2010 - 11:09
Peter:
Hey Globebollen, vandaag een rustig zondagje. Het is hier ook soort van winter, en daarom even de tijd genomen om bij te lezen. Gullie doet het goed zo te lezen en te zien. Ga zo door! Zet em op, nog effe... (die was voor oma Thea).
Groetjes, XXX, Bas en Peter -
11 Augustus 2010 - 08:21
Dorien:
hoi allemaal... Het ziet er goed uit daar waar jullie vertoeven.heelveel plezier nog samen!!! Met mij gaat het wel oke .. Na een week drenthe(verschil moet er zijn ) wilde ik wel naar huis.. Ik was moe en had het gehad!! Nu lekker bijgeslapen en vanmiddag naar limburg . Lekker een hotel voor een nachtje!!
Gisteren nog gebeld met Kimmetje die op zoek was naar een nieuwe collega ivm haar nieuwe job. OOk op het wbc alles onder controle!! Dus don.t worry and enjoy!!!
Grtz Dorien -
13 Augustus 2010 - 08:40
Lisette:
Hello young hippies,
Tip voor Ivo; een boek uitbrengen. De overpeinzingen van een 40-plusser.
Geweldige reflectie op het moderne alledaagse leven!
Een nieuwe baan in het verschiet in het lezingencircuit voor mensen die ook willen leven in het NU?!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
